فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

جشنواره های آن نیم‌سال*

نخستین جشنواره بین المللی فیلم زنان از 15 تا 24 اردیبهشت در سینما دیاموند برگزار شد. در این جشنواره 18 فیلم بلند و 29 فیلک کوتاه به نمایش در آمد. از ایران فقط دو فیلم "رنگین کمان" و "مداد بنفش" (نقاشی متحرک) از (نفیسه ریاحی) نمایش داده شد.

برگزیده‌ی فیلم های این جشنواره عبارتند از: "هفت خوشگل" (لینا ورتمولر) "زنی تحت تاثیر" (جان کاساوتیس) "آلیس دیگر اینجا زندگی نمی کند" (مارتین اسکورسیس) که قبلن در جشنواره‌ی چهارم تهران نمایش داده شده بود. "خانه‌ی عروسک" (جوزف لوزی) "دو دختر" (ساتیا جیت رای) "تعطیلات کوتاه" (ویتوریو دسیکا). قرار بود دو فیلم "کلئو از 5 تا 7" و "آدم خواران" که به ترتیب از آنیس واردا و لیلیانا کاوانی است نیز در این جشنواره نمایش داده شود که در آخرین لحظه حذف شدند و به جای آن‌ها فیلم‌های "آن زن آن مرد" (محصول ژاپن) و "زنی از قسطنطنیه" (جودید آلک) و "تصویری نه چندان زیبا" نمایش داده شد.

جشواره‌ی توس نیز از 14 تا 18 تیر در مشهد برگزار شد و در زمینه‌ی سینما این فیلم‌ها در جشنواره به نمایش درآمد: "سیمرغ" (ابراهیم وحیدزاده) "صومعه خالی آن روزها" (سهراب اخوان) "افسانه‌ی رستم" – "رستم و سهراب" و "کاوه آهنگر" (بوریس کیمیاگرف) فیلم‌ساز روسی.

قبل از برگزاری دهمین جشن هنر ایران از 28 مرداد تا 11 شهریور، چهارمن جشنواه فیلم‌سازان جوان منطقه آسیا در قسمت فیلم‌های مسابقه و جنبی از 20 تا 27 مردادماه برگزار شد. 50 فیلم از 21 کشور در سینما آریانا شیراز نمایش داده شد. فیلم های اصلی جشنواره از کشورهای ایران – ژاپن – هنگ کنگ-زلاندنو و کره بود.

درونمایه سینمای دهمین "جشن هنر شیراز" نگاهی به شرق بود. که بیشتر گرایش و طرز تلقی سینماگران شرق و غرب را از شرق، به نماش گذاشته بود. برگزیده فیلم‌هایی که در این دوره به نمایش درآمد از این قرار است:

"هزار و یکشب" (پیرپائولو پازولینی) "رنگ انار" (سرژ پاراجانف) "الهه" (ساتیا جیت رای) "پیروسمانی" (جورج شنگلایا) "آواز هند" (مارگریت دورا) "فرعون" (یرژی کاوالریچ) "مومیایی" (شادی عبدالسلام) "پسر ایران از مادش بی خبر است" (مرحوم فریدون رهنما) "چشمه" (آربی آوانسیان) "باغ سنگی" (پرویز کیمیاوی) و فیلم "قایم با شک شبانی" از "شوجی ترایاما" فیلم‌ساز ژاپنی.

***

* نقل از شماره بیست و پنجم مجله ی سینما 5 - شهریور و مهر 1355

جمشید ارمیان

محسن مهدی بهشت جمعه 11 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 14:34

نظرات 1 + ارسال نظر

مژگان شنبه 22 خرداد‌ماه سال 1395 ساعت 23:29 http://cinemazendegi2.blog.ir/

وقتی به تاریخا نگاه می کنم از دیر به دنیا اومدنم دلم می گیره

یه جورایی بله و یه جورایی نه. نمی دونم لینک احمدجورقانیان رو خوندی یا نه؟ سخت بود. ولی لذت دیدن فیلم از حالا خیلی بیشتر بود. یه چیز دیگه، اگر صرفن از دید به دنیا اومدن توی این گوشه از جهان می گی، درسته. چرا که این شرایط در همه جای جهان صادق نیست. آن وقت ها ما همه ی وقتمان گشتن به دنبال چیزهای خوب بود که از دست ندیم. که این روزا وقتی کنار دستمون هم هست، شاید تا مدتها سراغشون نریم. آن وقت ها یک فیلم را می توانستیم یکی دو بار ببینیم. بعد می نشستیم که مثلن از سینما شهر فرنگ که بلیطش 4 تومان بود، چند ماه بعد به سینمای ارزونتری توی لاله زار بره. یا سینما بولوار. که بلیطش 3 تومان یا 25 ریال بود. این یک تومان یا 15 ریال خیلی ارزش داشت. بیشتر از یکی دو بار دیدن فیلم در شهرفرنگ اصلن در توان دانشجویانی با شرایط جیب من نبود.
البته زمان جشنواره جهانی و آوانگارد فیلم تهران، همه چی فرق می کرد. بلیط 6 تومان بود. دانشجویی هم چند تا مجانی می گرفتیم. دوستانی که فیلم دوست نداشتن را هم بسیج می کردیم از دانشگاه بلیط بگیرند بدن به ما. از نان شب می زدیم که بریم سینما.
در جشنواره آخر که سال بعدش انقلاب شد، در طی 10 روز من روزی چهار فیلم دیدم. بی هیچ سکانس خالی. البته مسابقه را نمی دیدم و به دنبال فیلم های گذشته بودم چرا که فیلم های تازه را دیر یا زود می دیدم. مگر فیلم هایی که به مذاق شاه منحوس خوش نمی آمد.
خیلی لذت بخش بود روزی که در کنار ساتیاجیت ری به دیدن فیلمی از باستر کیتون نشستم. او هم به عنوان مهمان در تهران بود و تنها بخش جشنواره را که هر روز می آمد و می دید همین مروری بر سینمای باستر کیتون بود.
چقدر حرف زدم.