فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

به بهانه ی دیدن "ونوس در پوست خز" *



این روزها هر گاه فیلمی از دو غول بازمانده از نسل گذشته به دستم می رسد، تا قبل از پایان روز یا شب، باید ببینمش. این دو فیلمساز، یکی رومن پولانسکی است و دیگری وودی آلن. دیشب نوبت رومن پولانسکی بود و آخرین ساخته اش. به نام "ونوس در پوست خز". تا کنون فیلمی با دو بازیگر ندیده بودم و یا به یاد ندارم. در این فیلم بی تا، حتا رهگذری هم بازی نکرده است. نه نگهبانی و نه رهگذری و نه پنجره ای که از آن بتوان کسی را دید. حتا اگر زنگ گوشی یکی از این دو آرتیست به صدا در می آمد، صدایی از مخاطب شنیده نمی شد.

یک ساعت و نیم با فیلمی دو نفره سرگرم می شوید که هیچ نیازی برای بیرون رفتن از این فضا احساس نمی کنید. یک سالن تئاتر. شوربختانه زبان فیلم فرانسوی بود. ولی زیر نویس پارسی آن به نظر درست می رسید. این به طور کلی خیلی از فیلم را از من گرفت. نه این که اگر زبان، انگلیسی بود چیز زیادی دستگیرم می شد، نه، ولی کمی از زیرنویس جدا می شدم و در مجموع راحت تر بودم.

این چند خط را نوشتم فقط برای این که بگویم، پولانسکی از جمله فیلمسازانی است که هرچه می گذرد، (هم چون وودی آلن) چیز تازه ای برای خلق کردن دارد. تمام نشدنی است. و تمام نشدنی خواهد ماند تا روزی از خواب بیدار شویم و بشنویم که دیگر نیست........

وقتی این را به ترانه گفتم، گفت: فکر کنم فیلم بعدی او، احتمالن با یک هنرپیشه خواهد بود و فیلم بعدترش را بی هنرپیشه خواهد ساخت.  چرا که فیلم قبلی اش ینی "کشتار"** را با چهار بازیگر ساخته است. از این جمله ترسیدم. ترسیدم، نکند بازیگر آخرین فیلمش فقط خودش باشد. از این تصور لرزه بر اندامم افتاد.


---


*- Venus in  Fur

**- Carnage در باره ی کشتار  اینجا را هم می توانید ببینید. 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد