فیلم هایی که می بینیم
رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
فیلم هایی که می بینیم
رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
Carnage
Carnage *
کشتار / قتل عام
Jodie Foster
Kate Winslet
Christoph Waltz
Jonhn C Reilly
بر اساس نمایشنامه ای از یاسمینا رضا
نویسنده ی فیلمنامه : رومن پولانسکی و یاسمینا رضا
کارگردان : رومن پولانسکی
این فیلم برای کسانی که به دنبال جلوه های ویژه یا هیجان های معمولی هستند هیچ چیز تماشائی ندارد . وقتی که برای بار اول فیلم را دیدم فکر کردم که این داستان برای تئاتر شدن مناسب است و بعد متوجه شدم که بر اساس یک نمایشنامه ساخته شده است بدون اینکه من توصیه کرده باشم !!!
و اما آدمهائی که چالش های ذهنی انسان با خود و با دیگران همیشه برایشان مسئله ی مهمی است قطعا از تماشای آن لذت خواهند برد .
فیلم با نمای دوری از یک پارک و تعدادی بچه ی ده دوازده ساله شروع و با نمائی از کم و بیش همان محل و کم و بیش همان بچه ها پایان می یابد . بقیه ی آن در یک آپارتمان و حداکثر راهروی آن آپارتمان اتفاق می افتد و فضا و فیلمبرداری به شکلی است که فشاری را که به دو زوجی که حضور دارند وارد میشود ما در درون خود حس می کنیم .
تلخی محسوسی این آدمها را به هم نزدیک و از هم دور می کند .
هر یک از زنها در موقعیت های متفاوتی به هم نزدیک و از شوهرانشان دور می شوند و یا برعکس ! مردها هم در شرایط خاصی به هم یا به همسرانشان نزدیک می شوند و این بازی حتی در بین هر نفر با جنس مخالف در گروه مقابل اتفاق می افتد ...
این دوری و نزدیکی ها گاهی به اندازه ای کودکانه است که هویت انسان بالغ و به اصطلاح عاقل را زیر سوال می برد در حالی که رفتارهای به ظاهر عجیب و کودکانه ی بچه ها در ابتدا و انتهای فیلم را بسیار طبیعی نشان می دهد .
اهالی سینما بدون توجه به توصیه های من این فیلم را از روی یک نمایشنامه ساخته اند لا اقل شما به توصیه من آنرا ببینید !
* کلمه ی کارنیگ معانی دارد که براحتی به عنوان نام یک فیلم قابل ترجمه شدن به شکلی که حس تلخ و سیاه جاری در فیلم را برساند نیست . مثلا کشتار یا قتل عام اما خیلی مهم است که این نام تداعی یک فیلم از نوعی که با جنگ یا نسل کشی روبرو هستیم را نداشته باشد.
توصیه !! من برای ترجمه نام فیلم : درو افکار
فریدا
فریدا
کارگردان : Julie Taymor
نویسنده گان : Hayden Herrera _ Clancy Sigal
بازیگران : Salma Hayek - Afred Molina - Geoffrey Rush
موسیقی : Elliot Goldenthal
من سورئالیست نیستم - این درست نیست . من هرگز رویاها را نقاشی نکردم .
آنچه که من نقاشی کرده ام واقعیت خودم است .
این جمله ی معروفیست از فریدا - نقاش مکزیکی که فیلم فریدا با بازی سلما هیاک _ هایاک _
در نقش او ساخته شده است . فیلم را نمی توان یک بیوگرافی معمولی دانست که در مورد زندگی یک نقاش ساخته شده است .. به نظر میرسد که سازنده ی فیلم با نگاهی به نقاشی های فریدا این فیلم را ساخته و نه فقط زندگی او .
داستان فیلم در نوجوانی او آغاز میشود وقتی که سوار بر یک اتوبوس شهری دچار یک تصادف بسیار شدید می شود .. صحنه های بسیار خوش ساخت و slow motion به شکلی اتفاق می افتند که انگار خواب می بینیم .. جالب اینکه غباری طلائی صحنه تصادف را می پوشاند که منشا کاملا واقعی دارد و این وفاداری کارگردان _ یا نمی دانم سناریست _ را نشان میدهد به فریدا که گفته بود
رویاها را نقاشی نمیکرده .
در این فیلم با جسارت و عشق شدید او به زندگی آشنا می شویم . با مبارزه ی او برای نه تنها زنده ماندن و زندگی کردن که با عشق زندگی کردن و یک نقاش بودن . یک نقاش بسیار متفاوت که اگرچه با یک نقاش معروف ازدواج کرد _ آلفرد مولینا در نقش دیه گو ریورا _ اما استقلال شخصیت عجیب او باعث شد که از شوهر معروف خود نیز معروفتر شود .
در فیلم اشاره ای نیز هست به ارتباطات خاص او با زنان که این نکته در زندگینامه ی او نیز هست . همچنین ارتباط عاشقانه اما کوتاه مدت او با تروتسکی _ که در فیلم بدون اسم اصلی ظاهر میشود _
موسیقی فیلم که خوشبختانه به شکل سی دی هم در دسترس است بسیار زیباست و به نظر من بسیار هماهنگ و تاثیرگذار .
یادداشتی بر کتاب "فریدا" را در "کتاب هایی که می خوانیم" می توانید ببینید.
برای اطلاعات بیشتر در صورت علاقه .