فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

در جستجوی سرزمین خیالی (Finding Neverland)

فیلمی غمگین ولی زیبا درباره نویسنده داستان پیترپن و نحوه الهام گیری این داستان از خانواده ای با 4 پسربچه دوست داشتنی که نشون میده چطور دنیای رویاها میتونه جایگزین زیبایی برای مفاهیم اجباری زندگی مثل بزرگ شدن و مرگ باشه.

جانی دپ در نقش سر جیمز متیو بری (نویسنده) و کیت وینسلت در نقش سیلویا دیویس (مادر بچه ها) و داستین هافمن در نقش سرمایه دار و مالک تئاتری در لندن در فضای سالهای 1900 انگلستان حضور دارند

فیلم از نظر توالی سکانس ها و بازی ها کمی به حال و هوای آمریکایی نزدیکه ولی در مقایسه با فیلم Ed Wood که بازهم جانی دپ نقش یک هنرمند متفاوت در جامعه رو داره تفاوت فرهنگ متین انگلستان در مقابل راحت طلبی آمریکایی رو میشه درک کرد

مسائل متنوعی از ایمان به نادیدنی ها و بازگویی دنیای کودکانه گرفته تا تعریف تعهدات خانوادگی و تقابل رویاهای هنرمندان با نظام سرمایه داری و ..... در اون دیده میشه.

همونطور که میدونید داستان پیترپن توسط هنرمندان زیادی که الگوهای جامعه بزرگترها رو نمی پسندیدند بارها مورد بازخوانی و ایجار آثار هنری جدیدی شده تا جاییکه مایکل جکسون (پسربچه ای که هیچ وقت دوست نداره بزرگ شه) اسم باغ خودش رو که وقف بچه های بیمار و بی سرپرست کرد Neverland یا همون دنیای رویاهای جیمز بری گذاشت

از اونجایی که تعبیر هنرمندانه بزرگ شدن و رشد همیشه دغدغه من بوده و هست از فیلم خیلی لذت بردم

پادرا پولادسنج دوشنبه 23 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 23:37

نظرات 5 + ارسال نظر

محسن م ب سه‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 03:32 http://after23.blogsky.com/

باید فیلم را ببینم. خیلی مشتاقم که سکانس ورود جیمزبری به اتاق خابش را ببینم که برایم تعریف کردی.
توی این فیلم شنیده ام که جولی کریستی هم بازی کرده. بازیگری که خیلی دوستش داشتم و دارم. حالا چقدر بازی کرده نمیدانم. البته حالا دیگه به طور اجباری خیلی بزرگ شده.

وای آره اون صحنه خیلی باحاله ..... حالا فیلمو ببینی خیلی چیزهای بیشتر توش متوجه میشی

حسام سه‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 10:59 http://hessamm.blogsky.com

همیشه آدم هایی که توانایی حفظ کودک درون خودشون رو دارن و می تونن اون رو درک کنن و در جای لازم هم بهش امکان بروز بدن آدم های موفقی هستن.
این ویژگی خصوصا در هنرمندان جلوه دوچندانی پیدا می کنه و باعث بروز استعدادهای اونها می شه. نمونه های بارزش مایکل جکسون و استیون اسپیلبرگ هستن که هیچکدوم هیچوقت بزرگ نشدن.
برای کودکان هیچ ناممکنی وجود نداره و تنها مشکل عدم وجود ابزار یا پول کافی برای رسیدن به اونه. اگه آدم بزرگی وجود داشته باشه که خواسته این کودک درون رو بشنوه و با تفکر بالغش ابزارهای رسیدن به اون رویاها رو کشف/اختراع کنه تبدیل می شه به کسی مثل اسپیلبرگ.

** راستی می دونی یه شهری توی جاده چالوس هست به اسم ؛همه جا؛!

ماها تا بچه ایم دوست داریم ادای بزرگهارو در آریم وقتی که بزرگ میشیم دوست داریم برگردیم به کودکی ......
ولی فکر کنم کار درست اون باشه که تو همه سن هم کودک باشیم هم بزرگسال

راستی من نمیدونستم اسپیلبرگ هم اینطوریه و تو نمیدونی پسر من چقدر از فیلمای این آدم خوشم میاد

از اسم این شهر باید پی برد که چه مردم جالبی باید اونجا باشند !

پروانه .ا پنج‌شنبه 26 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 13:14 http://www.parvazbaparwane.blogspot.com

جانی دپ خیلی نقشهای متفاوتی بازی می کند.

از این جمله ی شما خیلی خوشم آمد:

«از اونجایی که تعبیر هنرمندانه بزرگ شدن و رشد همیشه دغدغه من بوده و هست از فیلم خیلی لذت بردم»

احسان شنبه 28 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 23:38 http://nagofteh-ha.blogsky.com

دنیای زیبای به تصویر کشیده شده در این فیلم هیچوقت از یادم نمی ره... شاید هیچ هنرپیشه ای نمی تونست به زیبایی جانی دپ در این دنیا بازی کنه. این فیلم سرشار از فراز و نشیبه که در آخر بیننده رو با یک دنیا حسرت تنها می ذاره. حسرت این که ای کاش من هم لحظه می رفتم توی این دنیا ...

حالا به نظر من اون چیزی که شما به حسرت تعبیرش کردین شاید پیشنهاد این فیلم باشه برای زندگی ذهنی ماها که اگه تو واقعیت نتونستیم آنچه را میخواهیم بوجود بیاریم میتونیم تو ذهن خودمون بوجود بیاریم

و مطمئن باشید که هممون میتونیم .... من امتحان کردم

نظرتون چیه ؟

حمید رضا سه‌شنبه 19 مرداد‌ماه سال 1389 ساعت 18:33

درود.
علی رغم اینکه عاشق فیلمهای پر محتوا هستم اما تا بحال فرصت نداشتم که برای دیدن این نوع فیلمها برنامه مشخصی تدوین کنم. البته چند هفته ای میشه که با ام بی سی پرشیا رابطه خوبی برقرار کردم. دیشب هم همین فیلم رو از این شبکه دیدم. و حالا با خوندن نقد شما ، برداشتم از این فیلم کامل شد و میتونم بگم که یکی از بهترین فیلمهایی بود که تا به حال دیدم.
از شما برای این نقد تشکر میکنم. یک نوشته خوب ، تاریخ مصرف نداره . مثل این نوشته شما که حدود 3 سال هست نوشته شده ولی تا ابد مفید خواهد بود.

پایدار باشید