فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

دریای درون The Sea Inside


Javier Bardem

The Sea Inside

همیشه دغدغه این را داشته ام که اگر روزی در میان همه تیرهایی که از چپ و راست بر من می‌بارند یکی باعث شود که قطع نخاع شوم چه باید بکنم؟ این که به خودم حق بدهم  کسانی که امروز در اطرافم هستند، باید به من سرویس بدهند، کمی تا قسمت زیادی عذابم می‌دهد. ولی مگر کار دیگری می‌شود کرد؟

خاویر باردم در فیلم دریای درون The Inside Sea پاسخ این سئوال را می‌دهد. فیلمی به کارگردانی Alejandro Amenabar. بعد از بیست وشش سال زندگی بر تختی که تنها سرگرمی وی نگاه کردن از پنجره‌ای رو به بیرون است. از اتاقی که تخت وی در آن است. فضای بیرون اکنون برای او یک آرزوی دست نیافتنی است. فضایی که یک بار به زیبایی تمام خود را به درون آن پرتاب می کند. با شیرجه ای از آن پنجره.

در این فیلم علاوه بر این‌که پاسخ به این سئوال بسیار سخت را می‌گیرید، بازی و گریم حیرت انگیز باردم را می بینید. گریمی که اگر نام وی را در تیتراژ فیلم ندیده باشید، او را حداقل تا نمایی که نشان می‌دهد این واقعه دهشت بار چگونه برای وی اتفاق افتاد، نخواهید شناخت.

دیدن این فیلم را به کسانی که دغدغه من را دارند، پیشنهاد می‌کنم.

این فیلم در سال 2005 برنده اسکار بهترین فیلم خارجی غیر انگلیسی زبان شد. جایزه ای که امسال فیلم "در باره الی" آن را خواهد گرفت.

نظرات 5 + ارسال نظر
حسام یکشنبه 26 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 07:56 http://hessamm.blogsky.com/

بعد از فیلم The Others به شدت منتظر بودم ببینم آلخاندرو آمنابار چه فیلمی رو شروع می کنه. بعد از 4 سال، با دیدن این فیلم خیالم راحت شد که The Others یک اتفاق ساده نبود و آمنابار واقعا کارگردانیه که می شه از روی نامش به دیدن فیلمهاش نشست.
راستی به نظرم ترجمه دریای درون ترجمه بهتری هست تا درون دریا. هم از نظر گرامری و لغوی هم معنایی.

راس میگی. چشم. عوضش می کنم.

ر و ز ب ه دوشنبه 27 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 02:23 http://hazrat-eshgh.com

ندیدم ولی خوب بازی خاویر باردم همیشه دوست داشتنی هست.
چند مدت پیش یه فیلم ازش دیدم که با تالی پورتمن هم بازی بود. (ارواح گویا یه چیزی این جوری بود اسمش)

تو اون هم دوست داشتنی بازی می کرد.

اون بخش پایانی یادداشت هم ما به شدت چشم به راهیم..

هییت اسکار از دهانش گرامی شما بشنود این را !!

اون فیلم هم قشنگ بود.
هیات اسکار از من هم نشنود از فیلم می شنود.

فیروزه جمعه 1 آبان‌ماه سال 1388 ساعت 15:05

خیلی تلخ بود ولی باید بگم این تکه های تلخ زندگی رو چقدر خوب به تصویر کشیدن

من گفتم تو رقیق القلبی و دل نازک، نگاه نکن، گفتی نه.

پروانه سه‌شنبه 5 آبان‌ماه سال 1388 ساعت 08:47 http://www.parvazbaparwane.blogspot.com

این فیلم از فیلم هایی که تقریبن همه ی صحنه های آن را به یاد دارم .

آنقدر از این فیلم خوشم آمده بود و همش ازش حرف می زدم آفرین .. عجب شخصیت محکمی...و چنین و چنان که همسرم عصبانی شد گفت حالا مگه تو قطع نخاع شدی؟ گفتم ولی بهت بگم اگر تو یک وضعی مثل اون وضع اون خانم وکیل شدم باید کاری کنی هم خودم راحت شم هم دیگران . دیگه حسابی عصبانی شد گفت زندگی تو فقط مال خودت نیست.و من هم اگر پیش بیاد یواشکی جوری که او نفهمه از این فیلم تعریف می کنم.

وقتی فیلم جایی برای پیرمردها نیست را دیدم باورم نمی شد : تا چه حد آخه هنرپیشگی!!

خاویر باردم سوپر استاری است که می توان همه فیلم هایش را دید.
ویکی کریستینا بارسلونا را دیده اید؟

پروانه چهارشنبه 6 آبان‌ماه سال 1388 ساعت 15:52

خیلی فیلم نمی بینم . خیلی هنر پیشه ها و فیلم ها رو نمی شناسم. اگر فیلم از این هنر ژیشه معرفی کنید سعی می کنم ببینم.

الان در ذهنم فقط ویکی کریستینا بارسلونای وودی آلنه. که مانند همه فیلم های وودی الن دیدنی است. چه برسد به حضور پنه لوپه کروز و خاویر باردم. توی همین جا هم ازش نوشتم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد