ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
آرتور پن
1922-2010
کارگردان فیلم جاودانی بانی و کلاید هم حوصله اش سر رفت
***
بت های نسل من یک به یک رخت بر می بندند
انگار یواش یواش نوبت خودم هم دارد می رسد
بیخیال، خودم را نمی توانم بکشم که
تونی کورتیس
1915-2010
تونی می گفت:
موقعی نقش بازی می کنم که در ازای آن پول بگیرم.
روانشان شاد.
درود بر شما...
چه عبارات غمگینی بالای این عکس قشنگ نوشتید... دلم گرفت....
دلم از هر چی رفتن و خفتن و نبودن و ... گرفته است...
کسی در رثای یاری از یارانش گفت:
عمر طولانی این عیب را دارد که که انسان باید شاهد مرگ بسیاری از عزیزانش باشد.
این جمله درست را من خیلی دوست دارم و گاه فکر می کنم چه زجری می کشد قهرمان "همه می میرند" سیمون دوبوار.
چنین هنرمندانی هرگز نمی میرن...
بلکه دیگه فیلم نمی سازن یا بازی نمی کنن...
کاش می شد به جای این ها مرد. البته حرفم احمقانه است و احساسی ولی فرض کنیم می شد. در نتیجه:
بدون شک و بی هیچ اما و اگری، من یکی که حاضر بودم هر مدتی که از عمر خودم مونده در بست بدم به رومن پولانسکی.
این تونی کورتیس رو به خاطر نمیارم،نمی دونم شاید هم هیچ فیلمی ازش ندیده باشم.
اما حال و هوای بانی و کلاید و تاثیر غریبی که در اولین مرتبه بر من گذاشت هنوز پس از سالها در خاطرم باقی مانده.سکانس سوراخ سوراخ شدن بانی و کلاید از سکانس های جاودانی سینماست.
آرتور بزرگ روحت آرام..
به یاد ماندنی ترین فیلم تونی کورتیس برای من، همان فیلم قشنگ بعضی ها داغشو دوست دارن ساخته بیلی وایلدره. سعی کن حتمن ببینیش. با مریلین مونروی شیرین.
خوش به حالتان که آن موقع ها فیلم هایتان هم فیلم بود، اما الان ، در دنیای بازیگران هم تنها ال پاچینو پر رنگ تر از بقیه مرا مجذوب می کند ، آن هم در فیلم عطر خوش زنش ، ان پلانی که پلیس از او برای رانندگیش مدارک می خواست
آن موقع فیلملهایمان فیلم بود و الان هم هست. ولی آن موقع در سینما می دیدیم و حالا توی خانه. یواش یواش به کورش چشم کسانی که این فیلمها را از ما دریخ کردند صفحاتی به اندازه دیواراتاقها هم می آید و عیشمان کامل میشود. زبان خارجیمان هم از پارسی بهتر میشود.
چهره ی جذاب تونی کورتیس در اسپارتاکوس اثر استنلی کوبریک بزرگ یادم نمیرود.
آن وقتا در اوج جوانی و شادابی بود.