فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

پوپک و مش ماشالله


پوپک (مهناز افشار) برادر زاده احترام السادات خانم (مریم امیرجلالی) که کاروان دار سفرهای زیارتی است، بعد از عمری از خارج وارد کشور می شود. سکته احترام السادات و بستری شدنش در بیمارستان موجب می شود که مش ماشالله (فرهاد آییش) مباشرش، نگهداری از او را  وظیفه و حق خود بداند. نتیجه برخورد او که یک فرد مذهبی و سنتی و پایبند به اصول دین است، با پوپک فیلمی سرگرم کننده به وجود آورده که می توان در یک بعدازظهر جمعه به دیدنش نشست.

فیلم در مورد ماشالله چندان موضع گیری مثبتی ندارد. تماشاچی هم به هم چنین. چرا که ماشالله که مدام جانماز آب می کشد و اصول دین به رخ دیگران می کشد، خودش هم نم کرده ای دارد. زهره خانم (بهاره رهنما). او در برخورد و قرار و مدار با زهره خیلی در بند باورهای دینی اش نیست. و صرف این که قصد ازدواج با او را دارد،  روابط  با زهره را برای خودش مجاز می کند. او برای تماس با زهره حتا به اینترنت پناه می آورد و دهها ایمیل برای او می فرستد و ....

فیلم ساخته فرزاد موتمن است. سناریو از ایمان صفایی و سروش صحت که نقش دوست پسر پوپک را هم دارد.

امین حیایی هم نقشی چون بسیاری از فیلم های دیگرش دارد. جوان تحصیل کرده ای که کارش زدن زیرنویس بر روی فیلم های خارجی و فروش قاچاقی آن هاست.

به نظر می رسد که این فیلم پرفروش ترین فیلم امسال بشود. که درصد بالایی از این فروش را به درستی مدیون فرهاد آییش است. آییش به تنهایی در هر فیلمی که بازی می کند، یکی از ستونهای آن محسوب می شود.  تماشاچیانی چون من را هیچ یک از عوامل دیگر فیلم، بی این که بخواهم قضاوتی درموردشان بکنم، جذب دیدنش نمی کرد. کسانی چون من را جمع کنید با  آن هایی که برای دیدن سایر عوامل فیلم راهی سالن های سینما می شوند. بهرحال بعد از مدتها شاهد فیلمی در ژانر کمدی در سینمای ایران هستیم که نمی توان نام آبکی بر آن گذاشت. این فیلم در قد و قواره خودش و در فضای کنونی سینمای ایران یک کمدی خوبست.

عکس از اینجا

نظرات 4 + ارسال نظر
هادی دوشنبه 19 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 09:02 http://playtime.blogsky.com

این اولین بار بود که می دیدم کسی از این فیلم تعریف کرده..

یا ازش نوشته.
ندیدیش؟

حسام دوشنبه 19 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 22:11 http://hessamm.blogsky.com

یه ضرب المثل انگلیسی می گه تو قبیله کورها، یک چشم پادشاهه! حالا حکایت همین فیلمه. وقتی کمدی های ما در نازل ترین سطح ممکن ساخته می شن، این یکی که در حد متوسط ساخته شده، تبدیل می شه به بهترین و پرفروش ترین فیلم سال.

البته چند صحنه خنده دار داشت اما بیشتر بار کمدی فیلم بر دوش دیالوگ ها بود. از بازی ها هم تنها بازی آئیش به نظرم خوب بود و بقیه تکرار کاراکترهای قبلی خودشون بود.

نمی دونم فیلم قبلی موئتمن رو دیدین یا نه. اگه نه ببینین تا متوجه بشین سیاست های ارشاد حتی چنین کارگردانانی رو به سمت ساخت چنین فیلم هایی کشونده. شب های روشن رو ببینین.

باشه می بینمش.
منم در مقایسه با بقیه کارهای اینجا قضاوت کردم. اگر نه مطمئن باش وقتی از این فیلم می نوشتم خیلی سعی خودم رو کردم که مثلن به دکتر جون تازه چه خبر ِ پیتر، یا فیلمای مل یا حتا اجاره نشین های داریوش، فکر نکنم.

هادی سه‌شنبه 20 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 00:42 http://playtime.blogsky.com

نه خودم ندیدم

پس کی دیدتش؟ ببینش.

کلوزاپ پنج‌شنبه 22 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 11:48 http://closeup-88.persianblog.ir

بدون شک ضعیف ترین ساخته فرزاد موتمن،همین فیلمست. موتمن فیلمساز خوبیه و این رو قبل تر به اثبات رسونده . شب های روشن یک اقتباس درست و یک اثر ماندگاره در کارنامه موتمن و این آخریها صداها .ای کاش انرژی ی که موتمن برای دفاع از این فیلم گذاشت را صرف ساخت حداقل دو تله فیلم می کرد .
با هذیان های پنهان به روزم .

من هیچ فیلم دیگری از فرزاد موتمن ندیده ام. فقط هم راجع به این فیلم نظر نوشته ام. شاید اگر آنهای دیگر را دیده بودم چیز دیگری نوشته بودم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد