خدا حافظ عباس

عباس شباویز

1308-1388

 هنرپیشه، کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران

  ساخت دو فیلم خوب قیصر و خدا حافظ رفیق را از او داریم.

عباس شباویز، نفر دوم از سمت چپ، در چهلمین سال ساخت، قیصر

عکس بالا از: قدیمی ها

عکس پایین از: مهرنیوز

خدا حافظ امیر

امیر قویدل

1326-1388

کارگردان فیلم های فارسی

‌رخساره، بندر مه آلود، گالان، دل نمک، ترن، سردار جنگل، میرزا کوچک خان، برنج خونین

عکس های بیشتر در باشگاه خبرنگاران

خدا حافظ محسن

محسن آراسته

1318-1388

بازیگر فیلم های فارسی

او مشهور به یول برینر ایران بود

سوپردوست دختر سابق من

My Super ex Girlfriend

دختری طی حادثه ای که در میانه‌های فیلم شاهدش خواهیم بود، قدرت خارق العاده‌ای  پیدا می کند. او در زندگی عادی دچار کمبودهای عاطفی فراوانی است که دوست پسرش در برآوردن این خواسته ها ناتوان است.

فیلم با یک سکانس دزدی موفق شروع می‌شود. حین فرار جی گرل ظاهر شده و اتومبیل را از زمین بلند کرده و در مقابل اداره پلیس بر زمین می‌گذارد. این جا با جی گرل آشنا می‌شویم.

***

جی گرل همان هنرپیشه محبوب خودم Uma Thurman است. نقش مقابلش را یک بازگر مرد لوس به نام Luke Wilson دارد. کسی که نمی دانم چرا این نقش را به او داده اند. او اصلن در قد و قواره ترومن نیست.

در آفیش تبلیغاتی فیلم این جمله را می‌بینیم:

مرد قلب دختر را می‌شکند و دختر همه چیز را می‌شکند.

دست دختر درد نکند.

جی گرل، چیزی است شبیه سوپرمن یا بت من. ولی فیلم سوپر دوست .....  چند  تروکاژ کامپیوتری کمی پیشرفته‌تر از آن ها و چند نمای جدید و غیر تکراری دارد.ا

این تروکاژها و ... اصلن باعث نشود که به دیدن فیلم بنشینید. مگر این که کنار تلویزیون لم بدهید و احیانن اگر خوابتان هم برد، چه بهتر.

وقتی همه خوابیم

جدید ترین اثر بهرام بیضایی کماکان حال و هوای خاص سازنده اش را دارد. حال و هوای خاصی که از تاتر سرچشمه می گیرد. انگار که بیضایی تاتری را از دریچه چشم دوربین به بیننده نشان می دهد. دیالوگ هایی با زبان پریشان واستعاره، ایجاز در کلام، استفاده از کلمه انتهایی برای شروع دیالوگ طرف مقابل همه از ویژگیهای زبان بیضایی در نمایشنامه هایش است که در فیلم های او نیز دیده می شود.

بیست

آقای سلیمانی، مردی تنها و در آستانه پیری که مالک یک تالار پذیرایی عزا  و عروسی است، تصمیم به فروش تالار می گیرد. تلاش کارگران تالار برای بقای آن و به تبع آن، بقای خودشان، با ورود جوانی نوازنده  که در جستجوی کار است، آقای سلیمانی را بر سر دوراهی قرار می‌دهد. دو راهیی که انتخاب راه درست در آن، چندان آسان به نظر نمی رسد.

***

بیست را دیدم. نه در سینما. انگیزه دیدن هم حرکت ارزشمند آقای پرویز پرستویی هنرمند مردمی کشورمان بود در چهارمین جشنواره فیلم گرجستان. او که برای بازی در این فیلم جایزه بهترین هنرپیشه مرد جشنواره را از آن خود کرده بود، ضمن سخنانی جایزه را تقدیم ملت ایران کرد. وی، حین دریافت جایزه گفت:

دریای درون The Sea Inside

Javier Bardem

The Sea Inside

همیشه دغدغه این را داشته ام که اگر روزی در میان همه تیرهایی که از چپ و راست بر من می‌بارند یکی باعث شود که قطع نخاع شوم چه باید بکنم؟ این که به خودم حق بدهم  کسانی که امروز در اطرافم هستند، باید به من سرویس بدهند، کمی تا قسمت زیادی عذابم می‌دهد. ولی مگر کار دیگری می‌شود کرد؟

عصر یخبندان ۳

 سومین قسمت از انیمیشن عصر یخبندان.

فیلم هایی که در اثر موفقیت تجاری به نسخه های بعدی می رسند، معمولن نسبت به فیلم اول جذابیت  کمتری دارند. ولی گاه پیش می آید که تک و توک خوب از آب در می‌آیند. یکی از این ها عصر یخبندان سه است. فیلمی که برخلاف نسخه شماره یک، خیلی مواجه با انقراض  نسل موجودات نیستیم. با این که قهرمانان آشنای فیلم کماکان در کنار هم راه می روند ولی در واقع فلسفه اصلی فیلم که تنازع بقاست در اینجا رنگ باخته و حیوانات بیشتر به دنبال تشکیل خانواده اند تا نجات از یخبندان. و این جاست که نماهای خانوادگی زیادی در فیلم خواهد آمد. قهرمانان ما دارند تولید مثل می کنند.

فیلم را ببینید. یکی از سکانسهای قشنگش، جایی است در فیلم که سه جوجه دایناسور به خیال این که مادرشان سید است سعی می کنند که کارهای او را تقلید کنند. در کنار این سکانس، تولد توله مندی -پیچ- هم شاهکاره.

تیتراژ

شروع مرگ و دوشیزه

یکی از جذابیت های فیلم از نظر من تیتراژ است. تا جایی که به یاد دارم در جشنواره ای هم از بهترین های آن تجلیلی نمی شود. این روزها که در حد نوشتن نام کارگردان و دست اندرکاران درجه یک فیلم هستند. ولی همین هم به شکل های مختلف. چند شب پیش در پی دستگیری پولانسکی در ژنو دستم به طرف مرگ و دوشیزه رفت. تیتراژ آن را برای چندمین بار دیدم. یکی از ساده ترین  تیتراژهای  پولانسکی ولی کاملن گویا. تیتراژی که می گوید:

باید آماده دیدن یکی دیگر از کارهای جاودانی من باشید.

ترانه می گفت:

اگر قرار بود یک اسکاری هم برای بهترین تیتراژ بدهند تا حالا رومن بیس سی تا گرفته بود.

شهره آغداشلو

 

جایزه معتبر «امی» برای ایفای نقش مکمل زن به شهره آغداشلو، بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون آمریکا، رسید. خانم آغداشلو به دلیل ایفای نقش همسر صدام حسین در مجموعه تلویزیونی «خانه صدام» نامزد کسب این جایزه شده بود.
شهره آغداشلو که پیش از این در سال ۲۰۰۴ برای بازی در فیلم «خانه‌ای از شن و مه» نامزد جایزه اسکار شده بود.

درباره الی و اسکار

 

در باره الی ساخته ارزشمند فیلمساز اندیشمند سینمای ایران، اصغر فرهادی، فیلمی شایسته برای معرفی سینمای ایران است. سینمایی که خارج از هیاهوی نهادهایی که سد راه هنر هستند، راه اش را کجدار و مریض و افتان و خیزان باز کرده و به جلو می رود. 

بهمن فرمان آرا گفت: فیلمش "خاک آشنا" را به کمیته بررسی فیلم ها برای تعیین نماینده ایران در اسکار، ارائه نمی کند و به نفع درباره الی کنار می رود. 

درباره الی را به اسکار بفرستید. مگر این که نخواهید اسکار بهترین فیلم خارجی امسال، به ایران تعلق بگیرد. که این حدس من البته چندان بعید هم نیست.

***

انگار  حدسم بعید بود و درباره الی معرفی شد و چه خوب.

زمستان امسال، فیلمی از سینمای ایران، اولین جایزه اسکار را به ایران می آورد.

"درباره الی"

مقایسه دو شخصیت از دو فیلم

اینبار بر آنم که دست به یک قیاس بزنم. می خواهم شخصیت Maria Elena (Penélope Cruz) در فیلم Vicky Christina Barcelona را با شخصیت Frida   (Salma Hayek) در فیلم Frida مقایسه کنم. نمی دانم شاید قیاس مع الفارقی باشد.