ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
هر چیزی در سینما میتواند شمار ابه دیدن فیلمی ترغیب کند. کارگردان، فیلمنامه، داستان، هنرپیشه، موسیقی،....بسه دیگه.
ملودیهای آوریل، نامی که خودم برایش انتخاب کردهام، را به خاطر تحسین یکی اززیباییهای طبیعت یعنی کتی هولمز و هم چنین داشتن زیر نویس فارسی –هرچند دومی خیلی هم لازم نبود- را دیدم. ولی فیلمی است که حالا حالاها باید ببینم.
فیلم در ژانر خانوادگیاست. با داشتن لحنی طنزآلود و تلخ که شاید با توجه به روحیات بینندگان اگر توصیهای به بینندگانش نشده باشد از سی دی رام بیرون میآید. به ویژه با کلوزآپهای پی در پی و کوبنده ابتدای فیلم.
من معمولن فیلم خانوادگی نمیبینم. ملودیهای آوریل به درون پیچیدهترین لایههای زندگی سه زن میرود. نوه (کتی هولمز)، مادر (پاترشیا کلارکسون) و مادربزرگ (آلیس دورموند). هر یک ادامه دیگری. سه زن به دنبال یافتن خاطره شیرینی از یکدیگر و هر کدام به نوعی. تمامی بازیهای فیلم کاملن حرفهای عمل کردهاند که بسیاری را باید مدیون کارگردان و سناریست فیلم یعنی آقای پیتر هج باشیم.